

เชื่อหรือไม่ว่าจะมีนักดาบไทยได้เหรียญทองในโอลิมปิคถัดจากโอลิมปิคที่ลอนดอน
อนาคตของวันน้นคือความเป็นจริงของวันนี้
ถ้าวันนี้เราจะเริ่มสร้างระบบทุกอย่างที่ถูกต้องให้พร้อมรองรับนักกีฬาฟันดาบอย่างที่ควรจะเป็น
โอลิมปิคสองครั้งหลังนักกีฬาฟันดาบของไทยเราได้ผ่านทั้งการ Qualify
และ Wild Card เข้าไปแข่งขัน
ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนัก แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับนักดาบไทยอีกต่อไป
เหรียญในระดับเอเชี่ยนเกมส์ที่เราไม่เคยได้เราก็เริ่มได้
การเป็นเจ้าเหรียญทองฟันดาบในซีเกมส์ก็ไม่ได้ห่างไกลเกินจริง
เพราะจากซีเกมส์สองครั้งหลังเราสามารถคว้าเหรียญทองได้รวมกันถึง 9 เหรียญทอง สิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนการแสดงให้เห็นถึงการพัฒนาในวงการดาบ
ปัจจุบันเรามีนักดาบเยาวชนเป็นจำนวนมาก มีการแข่งขันทั้งระดับเยาวชน
และระดับทั่วไปที่มีความถี่และมีความเป็นมาตรฐานมากขึ้น
จนแทบจะกล่าวได้ว่ามีเวทีแข่งขันให้ประลองกันเกือบทุกเดือน ถ้าเปรียบเทียบกับเมื่อ
10 ปีก่อน จะเห็นความแตกต่างชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ
พื้นฐานเบื้องต้นที่จำเป็นสำหรับการพัฒนากีฬาฟันดาบในประเทศไทยนั้นน่าจะอยูในเกณฑ์ผ่าน
8 ปีต่อจากนี้เราจะต้องทำอะไรกันบ้างเพื่อไปถึงเป้าหมายที่วางไว้
ระบบที่ถูกต้องนั้นควรจะใช้ทรัพยากรอะไรบ้าง ด้วยงบประมาณเท่าไร
และเราจะสร้างความเชื่อให้เกิดขึ้นกับคนในชาติได้อย่างไร
วันนี้ทีมวอลเล่ย์บอลหญิงของไทยเราได้แชมป์เอเซีย ชนิดที่ไม่ใครคาดคิด
และทำลายกำแพงความเชื่อที่เคยเชื่อกันมาตลอดว่ากีฬาประเภททีมกับประเทศไทยนั้นไม่มีวันทำสำเร็จ
วันนี้ทุกคนเริ่มฝันถึงเหรียญทองวอลเล่ย์บอลหญิงในโอลิมปิคกันแล้ว
นี่ขนาดแค่ได้แชมป์ในระดับเอเซีย แต่ก็ทำให้คนไทยทั้งชาติมีความสุขและมีความหวัง
วีระเดช โคธนีย์
เป็นเด็กไทยแท้ๆที่เกิดในเมืองไทย แต่ไปอยู่ในระบบที่มีมาตรฐานที่ถูกต้อง
บวกกับพรสวรรค์ที่ได้ถูกเจียรไน
เยอรมันไม่เคยประสบความสำเร็จจากดาบเซเบอร์มาก่อนเลย แต่ วีระเดช
สามารถสร้างประวัติศาสตร์ด้วยการคว้าสองเหรียญทองแดง จากบุคคล
และทีมให้กับประเทศเยอรมัน ในโอลิมปิคปี 2000 ที่ซิดนีย์
ออสเตรเลีย มันเป็นเรื่องที่ท้าทาย วีระเดช คือเด็กไทยแท้ๆ
ที่ทำให้เราต้องเชื่อว่าคนไทยนั้นไม่ห่างจากการเป็นนักดาบระดับแนวหน้าของโลกถ้าอยู่ในระบบที่ถูกต้องอย่างที่โลกเขาทำกัน
ปัจจุบันเรื่องเงินอาจจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่
แต่เรื่องของความเข้าใจและทีมที่จะสร้างระบบที่มาตรฐานเพื่อให้ไปถึงเป้าหมาย
รวมถึงการสร้างความเชื่อให้เกิดขึ้นกับคนในชาติเพื่อให้ได้รับแรงสนับสนุนนั้นที่เป็นความท้าทาย
บนเส้นทางของฟันดาบนั้น
เส้นทางเริ่มต้นนั้นต้องประสบความสำเร็จในซีเกมส์ชนิดที่เหนือมาตรฐาน
จึงจะก้าวไปสู่ในระดับที่ใกล้เคียงกับชาติมหาอำนาจดาบในระดับเอเชี่ยนเกมส์
อย่างจีน เกาหลี ญี่ปุ่น และคาซัสสถาน
ในความเป็นจริงแล้วชาติแนวหน้าของเอเซียนั้นอยู่ห่างจากระดับโลกไม่มากนัก
ขอให้เราไปถึงจุดนี้ให้ได้การไปถึงจุดหมายในระดับโลกก็ไม่ยากจนเกินฝัน
บนเส้นทางเดินนี้จึงต้องอาศัยเครื่องมือนำทางอันชาญฉลาดก็คือการวางแผนและวิสัยทัศน์
การแข่งระดับ World Championship นั้นมีทุกปี
เว้นปีที่มีการจัดโอลิมปิค ถ้าในระยะเวลาห้าหรือหกปีข้างหน้านี้
ตัวชี้วัดที่จะส่งสัญญานบอกเราได้คือการเข้าไปใกล้สู่การเป็นแชมป์โลกของนักดาบที่อยู่ในแผนการสร้างของเรา
นอกจากนี้เราคงต้องสร้างความเชี่ยวชาญให้เกิดขึ้นกับทีมงานให้มีพร้อมทั้งเทคนิคและแทคติก
มีผู้ตัดสินที่เข้าไปมีบทบาทบนเวทีระดับโลก
มีผู้บริหารที่เข้าไปกำหนดบทบาทในองค์กรฟันดาบอย่าง FIE ดึงการแข่งขัน
และการประชุมระดับใหญ่เข้ามาจัดในประเทศไทยของเรา สร้างนักกีฬาเข้าสู่ระบบมาตรฐาน
ในทุกกระบวนการไม่ว่าด้านผู้ฝึกสอน วิทยาศาสตร์การกีฬา และอื่นๆ
ประเทศอืนที่เป็นมหาอำนาจดาบเขาทำกันอย่างไร เราก็ใช้วิธีการ Short Cut ทำแบบนั้น ไม่มีเวลาคิดใหม่ ไม่ต้องไปคิดสร้าง Model ใหม่
ผมเชื่อโดยสนิทใจว่าเราจะเป็นกีฬาอีกประเภทหนึ่งที่จะสร้างประวัติศาสตร์ให้กับชาติไทยด้วยการคว้าเหรียญทองในโอลิมปิค
คนอืนๆเก่งกว่าเราตรงไหน ทำไมมวยสากลของเราจึงอยู่ในแนวหน้าได้
เมื่อเพิ่มดาบเป็นอาวุธเข้าประลองกัน มวยก็ใช้ฟุตเวิร์ก ดาบก็ไม่ได้แตกต่าง
มวยใช้เทคนิค แทคติก ความว่องไว ดาบก็ไม่ได้แตกต่าง แล้วคนอืนเขาเก่งกว่าเราตรงไหน
ในเมื่อมวยสากลของเราทำได้ในระดับ World Class แล้วทำไมดาบจึงจะทำไม่ได้
ในเมื่อมีความต่างอยู่เพียงนิดเดียวตรงที่
ฟันดาบนั้นมีดาบเพิ่มขึ้นมาให้ระยะยาวขึ้นกว่ามวยเท่านั้น