องค์ความรู้ > บทความพิเศษ > เชื่อหรือไม่
เชื่อหรือไม่

เชื่อหรือไม่ว่าจะมีนักดาบไทยได้เหรียญทองในโอลิมปิคถัดจากโอลิมปิคที่ลอนดอน อนาคตของวันน้นคือความเป็นจริงของวันนี้ ถ้าวันนี้เราจะเริ่มสร้างระบบทุกอย่างที่ถูกต้องให้พร้อมรองรับนักกีฬาฟันดาบอย่างที่ควรจะเป็น โอลิมปิคสองครั้งหลังนักกีฬาฟันดาบของไทยเราได้ผ่านทั้งการ Qualify และ Wild Card เข้าไปแข่งขัน ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนัก แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับนักดาบไทยอีกต่อไป เหรียญในระดับเอเชี่ยนเกมส์ที่เราไม่เคยได้เราก็เริ่มได้ การเป็นเจ้าเหรียญทองฟันดาบในซีเกมส์ก็ไม่ได้ห่างไกลเกินจริง เพราะจากซีเกมส์สองครั้งหลังเราสามารถคว้าเหรียญทองได้รวมกันถึง 9 เหรียญทอง สิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนการแสดงให้เห็นถึงการพัฒนาในวงการดาบ ปัจจุบันเรามีนักดาบเยาวชนเป็นจำนวนมาก มีการแข่งขันทั้งระดับเยาวชน และระดับทั่วไปที่มีความถี่และมีความเป็นมาตรฐานมากขึ้น จนแทบจะกล่าวได้ว่ามีเวทีแข่งขันให้ประลองกันเกือบทุกเดือน ถ้าเปรียบเทียบกับเมื่อ 10 ปีก่อน จะเห็นความแตกต่างชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ พื้นฐานเบื้องต้นที่จำเป็นสำหรับการพัฒนากีฬาฟันดาบในประเทศไทยนั้นน่าจะอยูในเกณฑ์ผ่าน    8 ปีต่อจากนี้เราจะต้องทำอะไรกันบ้างเพื่อไปถึงเป้าหมายที่วางไว้ ระบบที่ถูกต้องนั้นควรจะใช้ทรัพยากรอะไรบ้าง ด้วยงบประมาณเท่าไร และเราจะสร้างความเชื่อให้เกิดขึ้นกับคนในชาติได้อย่างไร วันนี้ทีมวอลเล่ย์บอลหญิงของไทยเราได้แชมป์เอเซีย ชนิดที่ไม่ใครคาดคิด และทำลายกำแพงความเชื่อที่เคยเชื่อกันมาตลอดว่ากีฬาประเภททีมกับประเทศไทยนั้นไม่มีวันทำสำเร็จ วันนี้ทุกคนเริ่มฝันถึงเหรียญทองวอลเล่ย์บอลหญิงในโอลิมปิคกันแล้ว นี่ขนาดแค่ได้แชมป์ในระดับเอเซีย แต่ก็ทำให้คนไทยทั้งชาติมีความสุขและมีความหวัง  วีระเดช  โคธนีย์ เป็นเด็กไทยแท้ๆที่เกิดในเมืองไทย แต่ไปอยู่ในระบบที่มีมาตรฐานที่ถูกต้อง บวกกับพรสวรรค์ที่ได้ถูกเจียรไน เยอรมันไม่เคยประสบความสำเร็จจากดาบเซเบอร์มาก่อนเลย แต่ วีระเดช สามารถสร้างประวัติศาสตร์ด้วยการคว้าสองเหรียญทองแดง จากบุคคล และทีมให้กับประเทศเยอรมัน ในโอลิมปิคปี 2000 ที่ซิดนีย์ ออสเตรเลีย มันเป็นเรื่องที่ท้าทาย วีระเดช คือเด็กไทยแท้ๆ ที่ทำให้เราต้องเชื่อว่าคนไทยนั้นไม่ห่างจากการเป็นนักดาบระดับแนวหน้าของโลกถ้าอยู่ในระบบที่ถูกต้องอย่างที่โลกเขาทำกัน ปัจจุบันเรื่องเงินอาจจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่เรื่องของความเข้าใจและทีมที่จะสร้างระบบที่มาตรฐานเพื่อให้ไปถึงเป้าหมาย รวมถึงการสร้างความเชื่อให้เกิดขึ้นกับคนในชาติเพื่อให้ได้รับแรงสนับสนุนนั้นที่เป็นความท้าทาย บนเส้นทางของฟันดาบนั้น เส้นทางเริ่มต้นนั้นต้องประสบความสำเร็จในซีเกมส์ชนิดที่เหนือมาตรฐาน จึงจะก้าวไปสู่ในระดับที่ใกล้เคียงกับชาติมหาอำนาจดาบในระดับเอเชี่ยนเกมส์ อย่างจีน เกาหลี ญี่ปุ่น และคาซัสสถาน ในความเป็นจริงแล้วชาติแนวหน้าของเอเซียนั้นอยู่ห่างจากระดับโลกไม่มากนัก ขอให้เราไปถึงจุดนี้ให้ได้การไปถึงจุดหมายในระดับโลกก็ไม่ยากจนเกินฝัน บนเส้นทางเดินนี้จึงต้องอาศัยเครื่องมือนำทางอันชาญฉลาดก็คือการวางแผนและวิสัยทัศน์ การแข่งระดับ World Championship นั้นมีทุกปี เว้นปีที่มีการจัดโอลิมปิค ถ้าในระยะเวลาห้าหรือหกปีข้างหน้านี้ ตัวชี้วัดที่จะส่งสัญญานบอกเราได้คือการเข้าไปใกล้สู่การเป็นแชมป์โลกของนักดาบที่อยู่ในแผนการสร้างของเรา นอกจากนี้เราคงต้องสร้างความเชี่ยวชาญให้เกิดขึ้นกับทีมงานให้มีพร้อมทั้งเทคนิคและแทคติก มีผู้ตัดสินที่เข้าไปมีบทบาทบนเวทีระดับโลก มีผู้บริหารที่เข้าไปกำหนดบทบาทในองค์กรฟันดาบอย่าง FIE ดึงการแข่งขัน และการประชุมระดับใหญ่เข้ามาจัดในประเทศไทยของเรา สร้างนักกีฬาเข้าสู่ระบบมาตรฐาน ในทุกกระบวนการไม่ว่าด้านผู้ฝึกสอน วิทยาศาสตร์การกีฬา และอื่นๆ ประเทศอืนที่เป็นมหาอำนาจดาบเขาทำกันอย่างไร เราก็ใช้วิธีการ Short Cut ทำแบบนั้น ไม่มีเวลาคิดใหม่ ไม่ต้องไปคิดสร้าง Model ใหม่ ผมเชื่อโดยสนิทใจว่าเราจะเป็นกีฬาอีกประเภทหนึ่งที่จะสร้างประวัติศาสตร์ให้กับชาติไทยด้วยการคว้าเหรียญทองในโอลิมปิค คนอืนๆเก่งกว่าเราตรงไหน ทำไมมวยสากลของเราจึงอยู่ในแนวหน้าได้ เมื่อเพิ่มดาบเป็นอาวุธเข้าประลองกัน มวยก็ใช้ฟุตเวิร์ก ดาบก็ไม่ได้แตกต่าง มวยใช้เทคนิค แทคติก ความว่องไว ดาบก็ไม่ได้แตกต่าง แล้วคนอืนเขาเก่งกว่าเราตรงไหน ในเมื่อมวยสากลของเราทำได้ในระดับ World Class  แล้วทำไมดาบจึงจะทำไม่ได้ ในเมื่อมีความต่างอยู่เพียงนิดเดียวตรงที่ ฟันดาบนั้นมีดาบเพิ่มขึ้นมาให้ระยะยาวขึ้นกว่ามวยเท่านั้น