กระบวนการที่สร้างความได้เปรียบคู่ต่อสู้ในเชิงวิธีการนั้น เราเรียกว่าการฝึกทางเทคนิค(Technique) ที่นักดาบทุกคนต้องผ่าน และต้องฝึกซ้ำอย่างสม่ำเสมอ  เป็นส่วนของกระทำ(Actions)ทั้งสามส่วนหลักอันได้แก่ ส่วนพื้นฐาน (Fundamental Actions) ส่วนเตรียมการ (Preparations Actions) และส่วนการฟันดาบ (Fencing Actions) การฝึกทางเทคนิคเป็นการฝึกเพื่อพัฒนานำผลไปสู่การใช้งานจริง    เพื่อใช้ในการประลองหรือการแข่งขัน  ประสบการณ์ทุกอย่างจากการฝึกซ้อมอย่างหนักเป็นระบบ มีความถูกต้องและมีความต่อเนื่อง จะสามารถสร้างนักดาบที่มีความพร้อม แข็งแกร่ง มีความเร็ว เต็มไปด้วยทักษะในการเอาตัวรอดและมีความสามารถในการเอาชนะคู่ต่อสู้ ทักษะเหล่านี้นำไปสู่การฝึกฝนที่เป็นกลยุทธ์เฉพาะตัว (Tactic) ของนักดาบแต่ละคนซึ่งเป็นกระบวนการสร้างความได้เปรียบคู่ต่อสู้ในเชิงประสบการณ์ โดยในการประลองหรือการแข่งขันในแต่ละครั้ง จะเพิ่มประสบการณ์ที่มีความแตกต่าง คู่ต่อสู้แต่ละแบบจะเป็นครูสอนทางกลยุทธ์ที่ดีที่สุดเพื่อนำมาใช้ในการฝึกฝน ในขณะที่ผู้ฝึกสอนที่มีประสบการณ์ มีความชำนาญ มีจิตวิทยาที่ดีจะเป็นกุญแจสำคัญในการฝึกสอนด้านเทคนิคและเติมเต็มในส่วนของการกลยุทธ์ ที่นักดาบยังขาด

การฝึกทางเทคนิค (Technique) เป็นการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างดาบกับร่างกาย

การฝึกทางกลยุทธ์ (Tactic) เป็นการหาวิธีการที่จะจัดการฝ่ายตรงข้ามที่เป็นคู่แข่ง ส่วนใหญ่อยู่บนสนามแข่งขัน

การฝึกทางเทคนิค (Technique) เป็นการฝึกที่มีรายละเอียด ที่ต้องใช้เวลา และความอดทน เป็นอย่างมาก เป็นพื้นฐานที่มีความสำคัญยิ่ง จุดหมายปลายทางคือกลยุทธ์เฉพาะตัว (Tactic) ซึ่งไม่มีสิ้นสุด (เป็นอนันต์ ? ) เมื่อนักดาบประสบความสำเร็จไม่ว่าในระดับใดก็ตาม เช่นการเป็นแชมป์โอลิมปิค ถ้าต้องการรักษาแชมป์ ก็จะต้องกลับมาฝึกพื้นฐานทางเทคนิคเป็นวงรอบไม่สิ้นสุด

ข้อพิจารณา

ข้อสรุป ถ้างานการฝึกสอนของเรามีข้อจำกัดต่างๆมาก (I.R.C) หมายถึงเรากำลังฝึกสอนนักดาบทางเทคนิคถ้างานการฝึกสอนของเราเป็นอิสระ หมายถึงเรากำลังฝึกสอนนักดาบทางแทคติก(ทางกลยุทธ์)