Tempo 4
จังหวะ
กับ ระยะทาง (Tempo กับ distance): Laszlo
Szabo ครูดาบชาวHungary ได้กล่าวไว้ว่าเงื่อนไขที่จำเป็นที่สุดในการฟันดาบไม่ว่าจะเป็นฝ่ายรุกหรือฝ่ายรับก็คือ
ระยะที่พอเหมาะระหว่างคุณกับคู่ต่อสู้ของคุณ
การสร้างระยะและรักษาระยะเป็นสิ่งที่จำเป็นในการพัฒนาการฟันดาบ
และถ้ามันสำคัญอย่างว่าแล้ว มันจะฝึกได้อย่างไร? DR. Alandor
Kogler ได้ให้ความเห็นเกี่ยวกับเรื่องสัมผัสของระยะ หรือ
ความรู้สึกทางระยะ [sense of distance] ซึ่งมันไม่สามารถจะวัดได้อย่างแน่นอน
แต่มันวัดได้ด้วยความรู้สึก ความรู้สึกนี้นับว่าเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดสำหรับนักดาบ
เพราะมันจะมีผลต่อความสำเร็จในการโจมตีของนักดาบผู้นั้น
และการที่นักดาบคนหนึ่งคนใดจะถูกจู่โจมจากคู่แข่งได้นั้น
เขาจะต้องอยู่ในระยะที่วิกฤต [critical distance] ของนักดาบฝ่ายตรงข้าม Gapparov ได้ศึกษาในเรื่องสัมผัสทางระยะของนักดาบ โดยศึกษาจากการประเมินนักดาบ Russia
ในรอบ 16 คนสุดท้าย สิ่งที่พบคือ
นักดาบจะประเมินถึงรูปแบบการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้[movement of opponent] จากการสังเกตด้วยการมองภาพรวม ตำแหน่งของคู่ต่อสู้
และแขนของคู่ต่อสู้ข้างที่ถือดาบว่าอยู่ในตำแหน่งใดและในมุมใด
ในการใช้ระยะให้เป็นประโยชน์มีหลักพื้นฐานอยู่ 2 ประการคือ ประการแรกใช้การรักษาระยะ [keeping
of distance] สิ่งนี้ก็คือประดุจเราเป็นเงาของคู่ต่อสู้
ไม่ว่าเขาจะเคลื่อนที่เข้าหรือออกจากเราก็ตาม
เราจะต้องรักษาระยะระหว่างกันไม่มีการเปลี่ยน ประการต่อมาคือ การทำลายระยะ [Breaking of distance] แน่นอนเมื่อเราคือเงาของคู่ต่อสู้เขาเองก็จะใช้วิธีการเดียวกันเพื่อรักษาระยะ
เราจะทำอย่างไรจึงจะเข้าไปสู่จุดที่ทำให้คู่ต่อสู้อยู่ในระยะวิกฤต [critical
distance] เพื่อเราจะได้โจมตี คำตอบคือ
step เท้าซึ่งเป็นเครื่องมือของเรา
รวมกับสัมผัสของระยะที่จะคอยบอกเราจะใช้ step เข้า
ออก ช้า เร็ว หรือ หยุด เพื่อรักษาระยะกับคู่ต่อสู้ แต่ถ้าเราจะทำลายระยะอย่าลืมคำว่า Rhythm
[จังหวะ] การเปลี่ยนจังหวะของคุณหลายรูปแบบจะทำให้คู่ต่อสู้ไม่สามารถประเมินการเคลื่อนไหวของคุณได้
เมื่อระยะถูกทำลายโดย Rhythm ของคุณคู่ต่อสู้อยู่ในระยะวิกฤตนั่นคือ tempo ของคุณ [เรื่อง rhythmอยู่ใน
tempo 3] เมื่อ AsianGame
ที่กรุงเทพในปี 2540 ในการแข่งขันดาบ Foil ชาย Mr.Max Geuteur หัวหน้าผู้ตัดสินในครั้งนั้นได้จัดให้ผมลงตัดสินคู่ระหว่าง Kim
Yong ho ชาวเกาหลีกับนักดาบคนหนึ่งซึ่งผมจำไม่ได้แล้วในรอบแรกๆ
ระดับฝีมือของนักดาบทั้งสองต่างกันมาก Kim รักษาระยะไว้เป็นอย่างดีเคลื่อนที่เข้า-ออกอย่างช้าๆ
สนามที่ผมตัดสินอยู่ด้านริมมีที่ให้ผมยืนระยะโดยสะดวกคิดว่าห่างจากสนามประมาณ 2.50
เมตรใน bout นี้ผมเกร็งพอสมควร
ผมยืนนิ่งจับตาดูนักดาบอยู่และกำลังคิดว่าจะเคลื่อนที่ไปทางด้านขวาเพราะ Kim เข้ามาใกล้ผมมากเกินไป [ชิดทางด้านซ้ายมือของผม]
ทันใดนั้นเองเหมือนผมตาลายไปชั่วขณะเหลียวมองไปทางด้านขวาพบว่า Kim ถึงตัวคู่ต่อสู้แล้ว และผมได้ยินเสียงใบดาบกระทบกัน 1 ครั้งโดยผมไม่ทันเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น
โชคดีสัญญานไฟขึ้นข้างเดียวผมจึงให้แต้ม Kim ไป
แน่นอนอย่าว่าแต่คู่ต่อสู้ของ Kim ถูกbreaking
distance กับ Refferee อย่างผมก็ยังโดนด้วย
[ในตอนนั้นดาบ Foil ยังไม่ได้แก้ใขกติกาในเรื่องอุปกรณ์และการหน่วงเวลาเครื่องไฟและใบดาบมีความอ่อนไหว
นักดาบในสมัยนั้นจึงใช้วิธีการเล่นแบบสะบัดดาบ [Coupe] ส่วน Kim ภายหลังได้เหริญทอง Foil บุคคลในOlympic ที่Sydney]
