งานผู้ฝึกสอน > จดหมายจากปักกิ่ง
จดหมายจากปักกิ่ง

หนีห่าว



ตอนนี้บอกได้แต่เพียงว่า พอได้ซ้อมนานขึ้น ๆ มันก็ยิ่งยากขึ้นเรื่อย ๆ ขนาดโค้ชดาเนียลเองยังบอกกับหนูเลยว่าสำหรับคนที่ยังเป็นนักกีฬาอยู่อาจจะ ยากกว่าคนอื่น ๆ ที่เป็นโค้ชกันแล้ว หนูก็เลยยิ่งต้องซ้อมหนักขึ้นมากกว่คนอื่นขึ้นไปอีก ดีที่ว่ามีเพื่อนที่สนิทกันช่วยซ้อมให้ ตอนนี้สนิทกับโค้ชอินโดนีเซีย อินเดีย เวียดนาม แล้วก็พวกอาหรับทั้งหลาย ก็เลยอยู่ได้ไม่รู้สึกเหงาเลย ทุกคนคอยช่วยเหลือช่วยซ้อมกันดีมาก ซ้อมจนตอนนี้ดาบสองเล่มหนูหักหมดแล้วค่ะ ต้องอาศัยดาบนักกีฬาเล่นไปก่อน กำลังฝากเพื่อนคนจีนซื้อให้อยู่ค่ะ อยู่นี่ทุกคนใช้ BF กันหมด แล้วก็หักกันหมดแล้วค่ะ บ่นกันใหญ่ว่าไม่น่าเอา BF มาเลย




ดาเนียลจะเน้นการถือดาบให้อยู่ในแนว 1 นาฬิกา แบบที่พี่อ้วนให้ถือตลอดค่ะ ไม่ว่าจะรับดาบแนว 4,6,7,8 ก็จะต้องอยู่ในแนว 1 นาฬิกาตลอด เพราะจะทำให้แนวดาบเราแข็งแรงขึ้น ส่วนแนวที่ใช้ในการซ้อมก็จะมี 4,6,7,8 ซึ่งจะใช้แค่การหมุนกระบังรับเท่านั้น โค้ชรู้ว่าหนูซ้อมแบบฮังการีมาก่อน ก็ไม่ได้บอกให้เปลี่ยนแต่ให้เอามาผสมผสานกัน เขาบอกว่าเขาไม่ได้ต้องการเปลี่ยนสไตล์ของเรา แต่เขาแค่อย่างจะสอนไสตล์ของเขาให้เราได้เรียนรู้เท่านั้น เพื่อนเวียดนามที่ได้เหรียญทองที่โคราชได้ไปซ้อมกับดาเนียลประมาณ 3 เดือน กลับมาได้เหรียญทองซีเกมส์เลยค่ะ แล้วนักกีฬาจีนก็ใช้แนวฝรั่งเศสกันหมดเลย แต่ละคนแข็งแรงกันยังกะกระทิงแน่ะค่ะ ล่อเป้ากันทีไม่เคยต่ำกว่าชั่วโมงเลย



ตอนนี้น้ำหนักหนูลงไป 5 โลแล้วนะพี่ งงเหมือนกันลงได้ไง หนูว่าหนูกินเยอะมากเลยอ่ะ แต่ก็อาจจะเพราะซ้อมหนักมากด้วย แล้วก็กินเป็นเวลา ไม่ได้กินขนมจุบจิบ มีแต่ผลไม้ให้กินน้ำหนักก็เลยลง

แล้ว หนูจะส่งเมล์มาหาใหม่นะคะ

รักและคิดถึงทุก ๆ คนนะคะ